مشکلات پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی بیمارستان های سینا و هاجر شهرکرد در برخورد با بیماران پرخاشگر

زمینه و هدف: اداره رفتارهای پرخاشگرانه، یکی از مشکلات مهم پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین مشکلات پرستاران شاغل در بخش های روانپزشکی، در اداره بیماران پرخاشگر انجام شده است.  روش بررسی: این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی در 41 پرستار شاغل در بخش های روانپزشکی هاجر شهرکرد و سینا در سال 1390 انجام گرفته است. نمونه گیری به روش سرشماری بود. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته حاوی اطلاعات دموگرافیک و مشکلات پرستاران در اداره بیماران پرخاشگر در سه بخش مشکلات فردی، مشکلات مربوط به محیط فیزیکی بخش و مشکلات سازمانی جمع آوری شد. اطلاعات با استفاده از میانگین و فراوانی و آزمون های تحلیلی مانند کای دو و من ویتنی تجزیه و تحلیل شد.  یافته ها: میانگین سن پرستاران 74/6 ±34/36 سال و میانگین سابقه کار آن ها در بخش روانپزشکی85/4± 73/6 سال بود. بیشترین مشکل پرستاران در برخورد با بیماران پرخاشگر مربوط به مشکلات فردی بویژه ترس آن ها از برخورد فیزیکی و عوارض مهار فیزیکی بیماران بود. ارتباط معنی داری بین سن، جنس، شیفت کاری، سابقه کاری و نوع استخدام با دفعات پرخاشگری بیماران در پرستاران شاغل در دو بیمارستان مشاهده نشد.  نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که کارکنان پرستاری شاغل در بخش های روانپزشکی در کنترل بیماران پرخاشگر با مشکلاتی بویژه در حیطه های فردی و محیط فیزیکی مواجه هستند؛ لذا توجه مسئولان مربوطه در این مورد ضروری می باشد.